Tja, als je eigenlijk dezelfde hoeveelheid tijd doorbrengt op de site van de NOS in je browser dan je in de app besteedt, kun je 'm er net zo goed weer op zetten. Gebruiksvriendelijker, en je houdt jezelf dan ook niet voor de gek. En het was toch ook wel weer leuk, zeker rond de periode dat Geert er de brui aan gaf.
Maar ja, dachten we dat dát groot nieuws was, toen kwam Israël-Iran. En dat is interessant, maar bij tijd en wijle vraag je je ook af waar het naartoe gaat met deze wereld. Nu denk ik dat Ali (Khamenei), Benjamin en Donald niet gelijk aan Etten denken voor hun vergeldingsacties, maar toch....waar gaat het heen? Wat wordt het volgende nieuws?
Wel, iets wat ook erg heftig werd gebracht, maar wat ik toch net niet in het kopje 'Breaking News' plaatste: 'Drama voor kroonprinses: breekt arm door val van paard'.
Ja. Dat dat nieuws is, ok, daar kan ik ergens bij in komen. Alhoewel er dan veelal vragen omhoog borrelen die in het betreffende artikel weer niet worden beantwoord.
Welke ingang zou zij genomen hebben bij het UMC Utrecht? Zou ze op de spoedeisende hulp geduldig op haar beurt hebben moeten wachten? Vast niet.
Waar is dan die speciale suite waar zij ongetwijfeld geïnstalleerd is, en wie maakt er in de overige tijd dat er geen VIP is, gebruik van? Zou zij net zo vaak haar geboortedatum hebben moeten noemen bij elk onderzoek als Xander?
Je zou maar verpleegkundige zijn, bloed moeten prikken en dan mis prikken. Krijgt ze dan ook, net als ik bij het Sanquin, een reep chocola en een standaard sorry?
Ik heb geen antwoorden op deze prangende vragen gekregen. Wel las ik in een artikel na haar eerstvolgende openbare optreden dat zij een blauwe sling droeg. Een blauwe, dat u het maar even weet.
Nu ken ik maar weinig mensen met een sling die géén blauwe hebben, maar ik vond het toch een waardevolle aanvulling.
Goed. Nieuws dus. Soms dusdanig beangstigend dat je niks meer wilt horen. En soms lees je dingen dat je denkt: en waarom wordt een redacteur betaald om dít op te schrijven?
Over nieuws gesproken: die heb ik zelf momenteel ook eigenlijk bar weinig. Mijn laatste blog is van twee en een halve week geleden, en even schoot het door mijn hoofd: hellup, ben ik in mijn volgende writersblock beland en moet ik stoppen met mijn blog? 'Misschien doe ik het wel. Misschien doe ik het niet'. Dat dilemma, net als Trump.
Welnee Nienke, even een poosje níet is geen probleem. Lekker doorgaan, ook al zit er een tijdje tussen. Ik moet tenslotte mijn lezers ook weer niet teveel verwennen.
Deden we dan eigenlijk nog wel wat in de tussentijd? Jazeker!
Werken, eten, slapen, naar school gaan, ongeduldig wachten tot eindelijk mijn zelf opgekweekte Petunia's gingen bloeien,
en op 2e Pinksterdag simpelweg een paar uurtjes naar de Koekendaal.
Waar we overigens compleet overvallen werden door een horde vliegen terwijl we idyllisch op een bankje zaten.
'Misschien ligt er wel een lijk achter dit bankje, weet jij veel'. Aldus Ronald.
Iew.
Maar al telde ik 16 vliegen op mijn ene been, het was toch genieten. Ik had mijn schoenen uitgetrokken. De grond was nog vochtig van de vele buien van de afgelopen dagen. Maar niks lekkerders dan met blote voeten op de grond en in het gras. En een buitenspeeltuin is 10x beter dan een overdekt exemplaar.
Gingen we trouwens onlangs ook naartoe, naar zo'n overdekt exemplaar. Bij de Intratuin in Duiven. Op die dag dat alles rood kleurde rond Arnhem en Duiven op de wegen. Maar we redde het met 37 minuten, en het was rustig in het tuincentrum. Een hoop mooie dingen gezien voor vooral heel veel geld. We gingen wedden: met of zonder wat bij de kassa komen. Het werd mét. Een zak snoepjes die bij de kassa's lag.
Xander mocht nog even in de Klimtuin. Gezellig met alle andere kinderen, die vooral veel kabaal maken, niet luisteren, gillen, om hun papa of mama roepen, of papa's en mama's die hun kinderen roepen.
Ok, dat zijn al ingrediënten genoeg om as soon as possible weg te gaan. Maar als er dan ook nog mensen zijn die daar uitgebreid gaan zitten videobellen....? Nou, daar kan ik me toch een partijtje slecht tegen! Waarom moet ik meeluisteren, terwijl jij al knagend aan een patatje je vriendin gaat adviseren met haar problemen? Of vertellen hoe leuk je het wel niet hebt? Ik wil dat allemaal niet horen, niet zien en niet weten.
En verder? Gingen we zwemmen. Of nee, ík ging zwemmen, en Xander stond 75% van de tijd aan de kant de bal naar mij te gooien. Niet echt een effectieve manier van koudwatervrees wegnemen. Maar inmiddels durft hij in het water te plonzen, en aangezien hij nu toch op de wachtlijst staat voor zwemles, laat ik de rest van zijn angst over aan de badjuf. Die moet ook nog wat te doen hebben. En als hij dat zwemmen net zo snel oppakt als het lezen, dan komt dat wel goed.
Lezen. De kids worden ook al in de lage klassen Cito-getoetst. Ergens belachelijk, maar ze doen het op een speelse manier, waar Xander geen stress voor heeft. Was bij het lezen ook niet nodig overigens.
De juf moest namelijk extra leesbladen kopiëren. Hij zit in groep 3, maar blijkt nu inmiddels niveau van midden groep 6 te hebben. De juffen waren er nog trotser op dan wij.
Tja, voor ons weinig verrassend. Mijn ereader is inmiddels niet voor niks verboden terrein voor hem, hij leest namelijk zo verder in mijn boeken.
Verder weinig nieuws van het front! Ja, het wordt warm. En dus gaan we ons de komende dagen gedeisd houden. Zijn we overigens goed in, gedeisd houden. We doen niks liever.
Dus aan iedereen: kalm aan, en rap een beetje!
